






Leaflet | © OpenStreetMap contributors
BUILDING’S CODE NUMBER | samos_006 |
BUILDING’S NAME | Holy Temple of Saint Antonios | Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου |
BUILDING’S PICTURE | ![]() |
ADDRESS | Ano Vathi | Άνω Βαθύ |
HISTORICAL PERIOD | Οθωμανική εποχή (1577-1834) |
YEAR OF CONSTRUCTION | 1801 |
BUILDING'S USE TODAY | Religious Worship | Χώρος Λατρείας |
BUILDING'S INITIAL USE | Religious Worship | Χώρος Λατρείας |
STYLE OF ARCHITECTURE | Μεταβυζαντινή |
DATE OF DOCUMENTATION | 06/08/2020 |
NUMBER OF BASEMENTS | |
NUMBER OF FLOORS | 1 |
ATTIC | no |
FLOOR PLAN AREA | |
TOTAL STRUCTURED SURFACE | |
RECENT BLUEPRINTS | |
DESCRIPTION OF THE BUILDING | The holy church of Agios Antonios is located in the western part of the settlement. It is a two-aisled post-Byzantine Basilica, built in 1801 according to the engraved inscription on the lintel of the north entrance. The two-storey part of the narthex is structurally different from that of the rest of the church and must have been built at a later phase. The church was recently restored, exposing the load-bearing masonry walls. Internally, an arched colonnade separates the two aisles and also bears part of the roof loads. The columns are made of wood internally, while their surfaces imitate marble and their crowns have elaborate capitals of Corinthian style. At the back of the church and above the narthex is the women’s gallery (gynaikonitis). A special morphological element is the stone construction of the bell tower on the north side and the niches of the altar on the east side. Externally, the openings are decorated with marble architraves, with the most impressive one being the doorway of the narthex framed with marble columns. The protective wrought iron grilles on the windows are preserved. Inside the church, of particular interest are the wood-carved iconostasis of the northern aisle, the preserved wall paintings (hagiographies), as well as the authentic marble floors of the church. | Ο ιερός ναός του Αγίου Αντωνίου είναι κτισμένος στο δυτικό τμήμα του οικισμού. Πρόκειται για δίκλιτη μεταβυζαντινή βασιλική, που κατασκευάστηκε το 1801 σύμφωνα με την εγχάρακτη επιγραφή στο υπέρθυρο της βόρειας εισόδου. Το διώροφο τμήμα του νάρθηκα κατασκευαστικά διαφέρει από αυτόν του υπόλοιπου ναού και πρέπει να κατασκευάστηκε σε μεταγενέστερη οικοδομική φάση. Ο ναός αποκαταστάθηκε πρόσφατα και εξωτερικά αποκαλύφθηκε η κατασκευή του από φέρουσα λιθοδομή. Στο εσωτερικό του μια τοξωτή κιονοστοιχία διαχωρίζει τα δύο κλίτη και φέρει μέρος από τα φορτία της στέγης. Οι κίονες εσωτερικά είναι κατασκευασμένοι από ξύλο, ενώ στην επιφάνεια τους μιμούνται ζωγραφικά μάρμαρο και στη στέψη τους φέρουν περίτεχνα κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού. Στο πίσω μέρος του ναού και πάνω από το νάρθηκα βρίσκεται ο γυναικωνίτης. Ιδιαίτερο μορφολογικό στοιχείο αποτελεί η λιθόκτιστη κατασκευή του καμπαναριού στη βόρεια όψη και οι κόγχες του ιερού στην ανατολική όψη. Εξωτερικά τα ανοίγματα φέρουν μαρμάρινα περιθυρώματα, με πιο εντυπωσιακό αυτό της πύλης του νάρθηκα που πλαισιώνεται με μαρμάρινους κίονες. Στα παράθυρα διατηρούνται οι σιδηρές προστατευτικές σιδεριές. Στο εσωτερικό του ναού ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το μοναδικής αισθητικής αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο του βόρειου κλίτους, οι σωζόμενες αγιογραφίες, καθώς και τα αυθεντικά μαρμάρινα δάπεδα του ναού. |
INFORMATION MATERIAL | ![]() |
OWNERSHIP |